آنام
یازار : علي وقاري
+0 به يه ن
آنام
مير مهدي اعتماد
نقل ائده رلر كي مني دوغدو آنام
دئدي : به به نه گؤزه لدير بو بالام
دولانيب باشيما پروانه كيمي
چكيب آغوشونا ، دردانه كيمي
سود ايله قووه وئريبدير اتيمه
دؤزوب ايللر بويو چوخ زحمتيمه
دئييب آهنگله لاي- لاي سؤزونو
يومماييب چوخ گئجه اصلا گؤزونو
آغلايان واختدا چكيبدير يانينا
سؤيله ييب آغلاما قوربان جانينا
اؤيره ديب حؤرمت ايله يولداشينا
مهربان اول باجينا ، قارداشيناعجيبترين دستاورد دنياي فيزيك: دست يابي به دماي زير صفر مطلق كلوين
یازار : علي وقاري
+0 به يه ن
دانشمندان با توليد يك گاز اتمي توانسته‌اند به دماي منفي يك‌ميليارديم كلوين برسند؛ دمايي كمتر از صفر مطلق كلوين كه پيش از اين، غيرممكن تلقي مي‌شد. اين دستاورد ممكن است با انرژي تاريك نيز مرتبط باشد.
مجيد جويا: شايد غير محتمل‌تر از يخ زدن آتش دوزخ به نظر برسد، ولي فيزيكدان‌ها گاز اتمي خاصي توليد كرده‌اند كه براي اولين بار به دمايي زير صفر مطلق كلوين رسيده است. اين تكنيك راهي را باز كرده كه بتوان موادي با دماي منفي كلوين و همچنين ابزارهاي كوانتومي جديدي توليد كرد و يك معماي بزرگ كيهاني را با استفاده از آن حل كرد.
به گزارش نيچر،
لرد كلوين در اويل دهه 1800 مقياس دمايي مطلق خود را با اين فرض كه هيچ چيزي سردتر از صفر مطلق نيست، تبيين كرد. بعدها فيزيكدانان تشخيص دادند كه دماي مطلق يك گاز به متوسط انرژي جنبشي ذراتش بستگي دارد. با اين حساب، صفر مطلق متناظر با با حالتي فرضي است كه در آن ذرات هيچ انرژي ندارند، و دماهاي بالاتر به متوسط انرژي‌هاي بالاتري تعلق دارند.
ولي در دهه 1950/1330، فيزيكداناني كه با سيستم‌هاي عجيب و غريب‌تر كار مي‌كردند، متوجه شدند كه اين مسئله هميشه صحت ندارد: از لحاظ نظري شما دماي سيستم را از روي نموداري مي‌خوانيد كه احتمال يافت شدن ذرات در هر سطح انرژي معين را نشان مي‌دهد. معمولا اغلب ذرات انرژي متوسط يا نزديك به متوسطي دارند و البته تنها تعداد اندكي از ذرات به سطوح انرژي بالاتري مي‌رسند. الريچ اشنايدر، فيزيكدان در دانشگاه ماكسميليان لودويگ مونيخ توضيح مي‌دهد كه به طور نظري، اگر جاي ذراتي با انرژي بالاتر با ذراتي با انرژي پايين‌تر جابجا شود، اين نمودار زير و رو خواهد شد و علامت دما از دماي مطلق مثبت به دماي مطلق منفي تغيير خواهد كرد.